نگرانی های من
به دنبال حقیقت و رسوا کردن تحریف کنندگان تاریخنگرانی های من
به دنبال حقیقت و رسوا کردن تحریف کنندگان تاریختحریف تاریخ توسط فردوسی ۲
حضرت فردوسی در بخش پادشاهی ضحاک از اقدامات اجتماعی او چیزی به زبان نیاورده
است و به همین اکتفا کرده است که اورا پیشاپیش محکوم کند و در واقع بدون اینکه موضوع
را بگوید و حرف دلش را روی دایره بریزد حق ضحاک بی نوا را گذاتشته کف دستش . دو تا
مار روی شانه هایش رویانده که نا چار است برای آرام کردنشان مغز سر انسان بر آنها
ضماد کند . حالا شما بروید در باره این گرفتاری مسخره از فردوسی بپرسید چرا میبایست
برای تهیه این ضماد کسانیرا سر ببرند ؟ چرا از سر مردگان استفاده نمی کردند ؟ به هر حال
برای دست یافتن به مغز سر آدم زنده هم اول باید او را بکشند . مگر نه ؟ خوب قلم دست
دشمن است دیگر .
اگر شما فقط به خواندن بخش پادشاهی ضحاک شاهنامه اکتفا کنید مطلقا چیزی از اصل قضیه
دستگیرتان نمی شود همین قدرمی بینید بابائی آمده به تخت نشسته که مارهائی روی شانه
هایش است و چون ناچار است از مغز سر جوانان به آنها خوراک بدهد تا راحتش بگذارند
مردم به ستوه می آیند و انقلاب می کنند و دمار از روزگارش در می آورند و فریدون را
به تخت می نشانند .
قهرمان اصلی انقلاب هم آهنگری است که چرمپاره آهنگریش را توک چوب می کند.
البته فکر نکنید فردوسی علیه الرحمه نمی دانسته برای انقلاب کردن لازم نیست حتما یکی
چیزی را توک چوب کند ٬ منتها این چرمپاره را برای بعد که باید به نشانه همبستگی طبقاتی
غارت کنندگان و غارت شوندگان درفش کاویانی علم بشود لازم دارد .
اما وقتی به بخش پادشاهی فریدون رسیدید ٬ آن هم به شرطی که سرسری از روی مطلب
نگذرید ٬ تازه شست تان خبر دار می شود که اولا مارهای روی شانه ضحاک بیچاره بهانه
بوده و چیزی که فردوسی از شما قایم کرده و در جای خود صدایش را بالا نیا ورده انقلاب
طبقاتی او بوده ثانیا با کمال حیرت در می یابید آهنگر قهرمان دوره ضحاک جاهلی بی سرو
پا و خائن به منافع طبقات محروم در آمده !
ادامه دارد
